نقش مؤلفه ‏های انگیزشی و نگرشی در پیشرفت درس ریاضی به منظور تدوین یک مدل ساختاری بین دانش ‏آموزان سال اول دبیرستان‏های استان آذربایجان‏غربی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش مؤلفه‏های انگیزشی و نگرشی در پیشرفت درس ریاضی و تدوین مدل ساختاری بوده است. تعداد افراد نمونه 300 نفر از دانش‏آموزان سال اول دبیرستان‏های شهرستان ارومیه می‏باشد. نمرۀ ترم 1 دانش‏آموزان به عنوان شاخص پیشرفت درس ریاضی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده‏ها از روش تحلیل مسیر، به کمک نرم افزار لیزرل، اثرات مستقیم و غیرمستقیم و اثرات کلی متغیرهای خودپنداره، تحصیلات پدر، اهمیت ریاضی، علاقه به ریاضی، حمایت والدین و تصورات قالبی جنسیتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده در این پژوهش در قالب مدل گرون و رودر که در سال 1995در دانشگاه ماکس پلانک آلمان ساخته شده و در سه کشور فرانسه، ژاپن و آمریکا اجرا شده، می‏باشد. نتایج بیانگر آن است که متغیرهای خودپنداره، تحصیلات پدر، حمایت والدین و اهمیت ریاضی بر پیشرفت درس ریاضی اثر معنادار نشان دادند. و متغیرهای خودپنداره و تحصیلات پدر اثر مستقیم با پیشرفت درس ریاضی داشتند. از دیگر نتایج حاصل شده در این پژوهش کسب شاخص‏های برازش مطلوب و مناسب با داده‏های پژوهش است